ΜΝΗΜΕΙΑ ΤΟΥ ΛΟΓΟΥ

Κωδικός μαθήματος
13Ε6_8
Μονάδες ECTS
3
Εξάμηνο
Εξάμηνο Ε
Κατηγορία μαθήματος
Περιγραφή μαθήματος
ΓΕΝΙΚΑ
ΑΥΤΟΤΕΛΕΙΣ ΔΙΔΑΚΤΙΚΕΣ ΔΡΑΣΤΗΡΙΟΤΗΤΕΣ σε περίπτωση που οι πιστωτικές μονάδες απονέμονται σε διακριτά μέρη του μαθήματος π.χ. Διαλέξεις, Εργαστηριακές Ασκήσεις κ.λπ. Αν οι πιστωτικές μονάδες απονέμονται ενιαία για το σύνολο του μαθήματος αναγράψτε τις εβδομαδιαίες ώρες διδασκαλίας και το σύνολο των πιστωτικών μονάδων ΕΒΔΟΜΑΔΙΑΙΕΣΩΡΕΣ ΔΙΔΑΣΚΑΛΙΑΣ
ΠΑΝΕΠΙΣΤΗΜΙΑΚΕΣ ΠΑΡΑΔΟΣΕΙΣ ΣΕ ΜΟΡΦΗ ΔΙΑΛΕΞΕΩΝ 3
Προσθέστε σειρές αν χρειαστεί. Η οργάνωση διδασκαλίας και οι διδακτικές μέθοδοι που χρησιμοποιούνται περιγράφονται αναλυτικά στο (δ).  

ΤΥΠΟΣ ΜΑΘΗΜΑΤΟΣ

γενικού υποβάθρου, ειδικού υποβάθρου, ειδίκευσης

γενικών γνώσεων, ανάπτυξης δεξιοτήτων

 ΕΠΙΛΟΓΗΣ

ΠΡΟΑΠΑΙΤΟΥΜΕΝΑ ΜΑΘΗΜΑΤΑ:

 

 -
ΓΛΩΣΣΑ ΔΙΔΑΣΚΑΛΙΑΣ και ΕΞΕΤΑΣΕΩΝ: ΕΛΛΗΝΙΚΗ
ΤΟ ΜΑΘΗΜΑ ΠΡΟΣΦΕΡΕΤΑΙ ΣΕ ΦΟΙΤΗΤΕΣ ERASMUS ΟΧΙ
ΜΑΘΗΣΙΑΚΑ ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑΤΑ
Μαθησιακά Αποτελέσματα

Περιγράφονται τα μαθησιακά αποτελέσματα του μαθήματος οι συγκεκριμένες γνώσεις, δεξιότητες και ικανότητες καταλλήλου επιπέδου που θα αποκτήσουν οι φοιτητές μετά την επιτυχή ολοκλήρωση του μαθήματος.

Συμβουλευτείτε το Παράρτημα Α

Περιγραφή του Επιπέδου των Μαθησιακών Αποτελεσμάτων για κάθε ένα κύκλο σπουδών σύμφωνα με το Πλαίσιο Προσόντων του Ευρωπαϊκού Χώρου Ανώτατης Εκπαίδευσης

Περιγραφικοί Δείκτες Επιπέδων 6, 7 & 8 του Ευρωπαϊκού Πλαισίου Προσόντων Διά Βίου Μάθησης και το Παράρτημα Β

Περιληπτικός Οδηγός συγγραφής Μαθησιακών Αποτελεσμάτων

Μετά το πέρας του μαθήματος, οι φοιτητές:

Θα αποκτήσουν ειδικές γνώσεις όσον αφορά στη δομή και τη μορφολογία των ειδών του έντεχνου λαϊκού λόγου. Συγκεκριμένα θα μπορούν να τα διακρίνουν και να τα ταξινομούν με βάση την καθιερωμένη επιστημονική ορολογία [(φων)ητικό/ etic μοντέλο ανάλυσης], αλλά συνάμα θα αντιληφθούν και τα κριτήρια που θέτει η εκάστοτε κοινωνία για να κατονομάσει τα είδη του έντεχνου λόγου. [(φων)ημικό/ emic μοντέλο ανάλυσης].

Θα μπορούν να εξετάζουν τα είδη του λόγου που θα διδαχτούν όχι μόνο ως κείμενα (texts), αλλά και εντεταγμένα σε ιστορικά και κοινωνικά συμφραζόμενα (contexts).

Κατ’ επέκταση θα αντιληφθούν ότι η έννοια του λαϊκού είναι εξαιρετικά ρευστή και μεταβαλλόμενη και υπόκειται σε ιδεολογικές χρήσεις.

 
Γενικές Ικανότητες
Λαμβάνοντας υπόψη τις γενικές ικανότητες που πρέπει να έχει αποκτήσει ο πτυχιούχος (όπως αυτές αναγράφονται στο Παράρτημα Διπλώματος και παρατίθενται ακολούθως) σε ποια / ποιες από αυτές αποσκοπεί το μάθημα;.

Αναζήτηση, ανάλυση και σύνθεση δεδομένων και πληροφοριών, με τη χρήση και των απαραίτητων τεχνολογιών

Προσαρμογή σε νέες καταστάσεις

Λήψη αποφάσεων

Αυτόνομη εργασία

Ομαδική εργασία

Εργασία σε διεθνές περιβάλλον

Εργασία σε διεπιστημονικό περιβάλλον

Παράγωγή νέων ερευνητικών ιδεών

Σχεδιασμός και διαχείριση έργων

Σεβασμός στη διαφορετικότητα και στην πολυπολιτισμικότητα

Σεβασμός στο φυσικό περιβάλλον

Επίδειξη κοινωνικής, επαγγελματικής και ηθικής υπευθυνότητας και ευαισθησίας σε θέματα φύλου

Άσκηση κριτικής και αυτοκριτικής

Προαγωγή της ελεύθερης, δημιουργικής και επαγωγικής σκέψης

……

Άλλες…

…….

 

Αναζήτηση πληροφοριών με τη χρήση τεχνολογιών

Λήψη αποφάσεων

Αυτόνομη εργασία

Ομαδική εργασία

Εργασία σε διεπιστημονικό περιβάλλον

Συμβολή στην επεξεργασία ιδεών και στην παραγωγή νέων ερευνητικών ιδεών

Σεβασμός στη διαφορετικότητα και στην πολυπολιτισμικότητα

Σεβασμός στο φυσικό περιβάλλον

Επίδειξη κοινωνικής, επαγγελαμτικής και ηθικής υπευθυνότητας και ευαισθησίας σε θέματα φύλου

Άσκηση κριτικής και αυτοκριτικής

Κατεξοχήν προαγωγή της ελεύθερης σκέψης, αναγκαίας για κάθε άνθρωπο και ιδίως για κάθε επιστήμονα και εκπαιδευτικό.

 
ΠΕΡΙΕΧΟΜΕΝΟ ΜΑΘΗΜΑΤΟΣ
Τίτλος ενότητας Βιβλιογραφία Σύνδεσμος παρουσίασης

1ο μάθημα: Οι έννοιες «μύθος» και «λόγος»

1.α. Ἐν ἀρχῇ ἦν (;) ὁ λόγος… Η διάσταση μύθου και λόγου από την αρχαία Ελλάδα ως τη σύγχρονη εποχή

1.β. Λόγος έντεχνος: η έννοια της τέχνης.

1.γ. Η έννοια του λαϊκού στην επιστήμη της λαογραφίας.

Μερακλής, Μ.Γ., Ελληνική λαογραφία, Αθήνα: Οδυσσέας 2004.

 

 -

2ο μάθημα: Ο μύθος

2.α. Ορισμός και είδη.

2.β. Σχολές και εκπρόσωποι.

2.γ. Αναλύσεις.

2.δ. Οι μετασχηματισμοί του μύθου.

 

Levi-Strauss, Cl., Μύθος και νόημα, (μετ. Β. Αθανασόπουλος), Αθήνα: Καρδαμίτσας 1986.

 

Μπαρτ, Ρ., Μυθολογίες (μετ. Κ. Χατζηδήμου και Ι. Ράλλη), Αθήνα: Ράππας 1979.

  

3ο μάθημα: Παραμύθι

3.α. Ορισμός και είδη.

3.β. Γένεση και διάδοση.

3.γ. Ιστορικο-γεωγραφική θεωρία των Krohn- Φινλανδική σχολή.

3.δ. Βασικά χαρακτηριστικά του παραμυθιού

3.ε. Η επιβίωση του παραμυθιού.

 

Κυριακίδου-Νέστορος, Α., Η θεωρία της ελληνικής λαογραφίας, Αθήνα: Μωραίτης 1978.

 

Μέγας, Γ.Α., Το ελληνικό παραμύθι. Αναλυτικός κατάλογος τύπων και παραλλαγών κατά το σύστημα Aarne-Thomson (FFC184), Τεύχος πρώτον: Μύθοι ζώων, (Γεωργίου Μέγα Κατάλογος Ελληνικών Παραμυθιών-1), Αθήνα: Ακαδημία Αθηνών 1978.

 

  

4ο μάθημα: Παραδόσεις

4. α. Ορισμός και είδη.

4.β. Αναλύσεις- «Οι παραδόσεις» του Ν. Γ. Πολίτη.

4.γ. Παραδόσεις και ιστορία- κοινωνιοιστορικές προσεγγίσεις.

Πολίτης, Ν. Γ., Μελέται περί του βίου και της γλώσσης του ελληνικού λαού: Παραδόσεις, Αθήνα: Μαρασλή 1904.

Δουλαβέρας, Α., Λαογραφία του έντεχνου λαϊκού λόγου. Παράδοση και νεωτερικότητα (Πρώτος τόμος), Θεσσαλονίκη: Αντ. Σταμούλης 2020.

 

  

5ο μάθημα: Δημοτικό Τραγούδι Ι

5.α. Ορισμός και δημιουργία του είδους.

5.β. Κατηγορίες: παραλογές, μοιρολόγια, της ξενιτειάς, της αγάπης κλπ.

5.γ. Οι συλλογές των Δημοτικών τραγουδιών.

Πολίτης, Ν. Γ., Εκλογαί από τα τραγούδια του Ελληνικού λαού, Αθήνα: Τυπογραφείον «Εστία» 1914.

Πολίτης, Α., Η ανακάλυψη των ελληνικών δημοτικών τραγουδιών, Αθήνα: Θεμέλιο 1999.

 

  

6ο μάθημα: Δημοτικό τραγούδι ΙΙ- Τα μορφολογικά χαρακτηριστικά

6. α. Το φαινόμενο της παραλλαγής.

6.β. Αρχή της ισομετρίας (ισομετρικός παραλληλισμός/ ισομετρική ταλάντευση)

6.γ. φόρμουλες, στερεοτυπικοί στίχοι, στοιχείο του τρίτου.

Κυριακίδης Στ., Το δημοτικό τραγούδι, Αθήνα: Ερμής 1990.

 

Δουλαβέρας, Α., Μελετήματα για το δημοτικό τραγούδι, Θεσσαλονίκη: Σταμούλης Αντ. 2013.

 

Δουλαβέρας, Α., Λαογραφία του έντεχνου λαϊκού λόγου. Παράδοση και νεωτερικότητα (Πρώτος τόμος), Θεσσαλονίκη: Αντ. Σταμούλης 2020.

 

  

7ο μάθημα: Από το δημοτικό στο λαϊκό τραγούδι

7.α. Δημοτικό τραγούδι και παραδοσιακή κοινωνία.

7.β. Από την πλατεία στο πάλκο.

7.γ. Το ρεμπέτικο τραγούδι.

7.δ. Σύγχρονες κατηγορίες του λαϊκού.

Κοταρίδης, Ν. Γ. (επιμ.), Ρεμπέτες και ρεμπέτικο τραγούδι, Αθήνα: Πλέθρον 2007.

 

Δαμιανάκος, Σ. Κοινωνιολογία του ρεμπέτικου, Αθήνα: Πλέθρον 2001.

  

8ο μάθημα: Αινίγματα

8.α. Ορισμός. Απαρχές και εξέλιξη του αινίγματος.

8.β. Μορφή- Δομικές αναλύσεις.

8.γ. Ονομασία και κατάταξη του αινίγματος.

8.δ. Εξέλιξη του είδους.

 

 Χατζητάκη-Καψωμένου. Χ., Θησαυρός νεοελληνικών αινιγμάτων, Κρήτη: Πανεπιστημιακές Εκδόσεις Κρήτης 2009.  

9ο μάθημα: Παροιμίες

9.α. Ορισμός και είδη.

9.β. Μορφή.

9.γ. Κατάταξη.

9.δ. Ερμηνεία-μετεξέλιξη.

 

Πολίτης, Ν. Γ., Μελέται περί του βίου και της γλώσσης του ελληνικού λαού: Παροιμίαι, τ. 1., Αθήνα: Μαρασλή 1902.

 

  

10ο μάθημα: Επωδές- ξόρκια// Ευχές και κατάρες

10.α. Ορισμός και μορφή.

10.β. Παραδείγματα - Η κατάταξη του Δ. Λουκάτου.

10.γ. Η εξέλιξη του είδους με γνώμονα την αναλυτική κατηγορία του φύλου.

10.δ. Η επιβίωση των ειδών.

Λουκάτος, Δ. Σ., Εισαγωγή στην ελληνική λαογραφία, Αθήνα: ΜΙΕΤ 1992. (σελ. 93-162).

Λυδάκη, Α., Ίσκιοι κι αλαφροϊσκιωτοι. Λαϊκός λόγος και πολιτισμικές σημασίες, Αθήνα: Ελληνικά Γράμματα 2003.

 

  

11ο μάθημα: Ευτράπελες ιστορίες- Αστειολογήματα

11.α. Ορισμός και είδη.

11.β. Το λαϊκό χιούμορ.

11.γ. Ακληρήματα.

 

Μερακλής, Μ.Γ., Ευτράπελες διηγήσεις: το κοινωνικό τους περιεχόμενο,Αθήνα: Εστία 1980.

 

 

  

12η μάθημα: Παραλογοτεχνία

12.α. Ορισμός και είδη.

12.β. Λαϊκά αναγνώσματα και περιοδικά.

Μαρτινίδης, Π., Συνηγορία της παραλογοτεχνίας, Αθήνα: Πολύτυπο 1982.

 

  

13ο μάθημα: Λαϊκό θέατρο

13.α. Ορισμός και είδη (τα θρησκευτικά δράματα του Μεσαίωνα,/ Η Commedia dell’arte/ Το κωμειδύλλιο/ Η επιθεώρηση κτλ)

13.β. Ο Καραγκιόζης και το θέατρο σκιών.

13.γ. Χρήσεις και καταχρήσεις του λαϊκού.

Πούχνερ, Β & Χοτζάκογλου, Α., Χίλια χρόνια θέατρο σκιών στην Ανατολική Μεσόγειο και τη Χερσόνησο του Αίμου. Από τον Αραβικό στον Ελληνικό Καραγκιόζη, Αθήνα: Ηρόδοτος 2022.

Αρχή φόρμας

Τέλος φόρμας

Αρχή φόρμας

Τέλος φόρμας

 

  
Τρόποι αξιολόγησης φοιτητή:  
Πρόταση 1 Παρουσία στην τάξη
Πρόταση 2 -
Πρόταση 3 -
Πρόταση 4 -
Άλλο Τελική εξέταση στο πέρας του εξαμήνου
ΔΙΔΑΚΤΙΚΕΣ και ΜΑΘΗΣΙΑΚΕΣ ΜΕΘΟΔΟΙ - ΑΞΙΟΛΟΓΗΣΗ
ΤΡΟΠΟΣ ΠΑΡΑΔΟΣΗΣΠρόσωπο με πρόσωπο, Εξ αποστάσεως εκπαίδευση κ.λπ. Πρόσωπο με πρόσωπο.
ΧΡΗΣΗ ΤΕΧΝΟΛΟΓΙΩΝ ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΑΣ ΚΑΙ ΕΠΙΚΟΙΝΩΝΙΩΝΧρήση Τ.Π.Ε. στη Διδασκαλία, στην Εργαστηριακή Εκπαίδευση, στην Επικοινωνία με τους φοιτητές Ναι, στην επικοινωνία με τους φοιτητές.

ΟΡΓΑΝΩΣΗ ΔΙΔΑΣΚΑΛΙΑΣ

Περιγράφονται αναλυτικά ο τρόπος και μέθοδοι διδασκαλίας.

Διαλέξεις, Σεμινάρια, Εργαστηριακή Άσκηση, Άσκηση Πεδίου, Μελέτη & ανάλυση βιβλιογραφίας, Φροντιστήριο, Πρακτική (Τοποθέτηση), Κλινική Άσκηση, Καλλιτεχνικό Εργαστήριο, Διαδραστική διδασκαλία, Εκπαιδευτικές επισκέψεις, Εκπόνηση μελέτης (project), Συγγραφή εργασίας / εργασιών, Καλλιτεχνική δημιουργία, κ.λπ.

 

Αναγράφονται οι ώρες μελέτης του φοιτητή για κάθε μαθησιακή δραστηριότητα καθώς και οι ώρες μη καθοδηγούμενης μελέτης σύμφωνα με τις αρχές του ECTS
Δραστηριότητα Φόρτος Εργασίας Εξαμήνου
Διαλέξεις 13x3=39
Προσωπική μελέτη -Προετοιμασία εξετάσεων 33 ώρες
Τελική εξέταση 3x1=3
Σύνολο μαθήματος

75 ώρες φόρτου εργασίας

(3 ECTSx25=75)
   

ΑΞΙΟΛΟΓΗΣΗ ΦΟΙΤΗΤΩΝ

Περιγραφή της διαδικασίας αξιολόγησης

Γλώσσα Αξιολόγησης, Μέθοδοι αξιολόγησης, Διαμορφωτική ή Συμπερασματική, Δοκιμασία Πολλαπλής Επιλογής, Ερωτήσεις Σύντομης Απάντησης, Ερωτήσεις Ανάπτυξης Δοκιμίων, Επίλυση Προβλημάτων, Γραπτή Εργασία, Έκθεση / Αναφορά, Προφορική Εξέταση, Δημόσια Παρουσίαση, Εργαστηριακή Εργασία, Κλινική Εξέταση Ασθενούς, Καλλιτεχνική Ερμηνεία, Άλλη / Άλλες

Αναφέρονται ρητά προσδιορισμένα κριτήρια αξιολόγησης και εάν και που είναι προσβάσιμα από τους φοιτητές.

 

 

Γλώσσα: ελληνική

Οι φοιτητές/τριες αξιολογούνται με γραπτή εξέταση. Μπορούν να ενισχύσουν τον βαθμό τους ως τρεις επιπλέον μονάδες, εκπονώντας ερευνητική εργασία.

 
ΣΥΝΙΣΤΩΜΕΝΗ-ΒΙΒΛΙΟΓΡΑΦΙΑ

 

Jakobson, R., «Η λαϊκή λογοτεχνία ειδική μορφή δημιουργίας» (μετ. Δ. Στέφος), στο: Διάλογος, Νοέμβριος 1978, σσ. 17-22.

Levi-Strauss, Cl., Structural anthropology II, U. S. A.: Penguin Books 1976.

Levi-Strauss, Cl., Structural anthropology, U. S. A.: Basic Books 1963.

Levi-Strauss, Cl., Μύθος και νόημα, (μετ. Β. Αθανασόπουλος), Αθήνα: Καρδαμίτσας 1986.

Levi-Strauss, Cl., Το ωμό και το μαγειρεμένο. Μυθολογικά Ι (μετ. Μ. Λώμη), Αθήνα: Αρσενίδης 2001.

Propp, V., Μορφολογία του παραμυθιού. Η διαμάχη με τον Claude Levi-Strauss και άλλα κείμενα, (μετ. Α. Παρίση), Αθήνα: Καρδαμίτσας 1987.

Turner, V., The ritual process. Structure and anti-structure, New York: Aldine de Gruyter 1969.

Van Gennep, A., The rites of passage, Chicago: Chicago University Press 1969.

Vernant, J. P., Περί ορίων. Ανάμεσα στο μύθο και την πολιτική ΙΙ (μετ. Μ. Ι. Γιόση), Αθήνα: Σμίλη 2004.

Vidal-Naquet, P., «Ο μαύρος κυνηγός και η καταγωγή της αθηναϊκής εφηβείας» (μετ. Γ. Ανδρεάδης- Π. Ρηγοπούλου), στο: Ο μαύρος κυνηγός. Μορφές σκέψεις και μορφές κοινωνίας στον ελληνικό χώρο, Αθήνα: Νέα Σύνορα- Λιβάνης 1983.

Αγγελοπούλου, Α. και Μπρούσκου, Αι., Επεξεργασία παραμυθιακών τύπων και παραλλαγών ΑΤ 700-749, Αθήνα: Ιστορικό Αρχείο Ελληνικής Νεολαίας 1994.

Αγγελοπούλου, Α., Ελληνικά παραμύθια Α. Οι παραμυθοκόρες, Αθήνα: Εστία 1991.

Αγγελοπούλου, Α., Ελληνικά παραμύθια Β. Τα Αλληλοβορά, Αθήνα: Εστία 2004.

Αλεξιάδης Αλ. Μ., Έντυπα μέσα επικοινωνίας και λαϊκός πολιτισμός, Αθήνα: Καρδαμίτσας 2011.

Αλεξιάδης Αλ. Μ., Έντυπη διαφήμιση και λαϊκός πολιτισμός, Αθήνα: Αρμός 2014.

Αλεξιάδης, Μ. Αλ., Νεωτερική ελληνική λαογραφία. Συναγωγή μελετών, Αθήνα: Καρδαμίτσας 2008.

Αυδίκος, Ε., Το λαϊκό παραμύθι. Θεωρητικές προσεγγίσεις, Αθήνα: Οδυσσέας 1994.

Δαμιανάκος, Σ. Κοινωνιολογία του ρεμπέτικου, Αθήνα: Πλέθρον 2001.

Δουλαβέρας, Α., Η ανθρώπινη ομορφιά στο δημοτικό τραγούδι, Αθήνα: Παπαζήσης 2007.

Δουλαβέρας, Α., Η γυναικεία και η ανδρική ομορφιά στο δημοτικό τραγούδι, Αθήνα: Παπαζήσης 2013.

Δουλαβέρας, Α., Μελετήματα για το δημοτικό τραγούδι, Θεσσαλονίκη: Σταμούλης Αντ. 2013.

Θανόπουλος, Γ. Ι, Ο Διγενής Ακρίτας Escorial και το Ποντιακό Δημοτικό Τραγούδι, Αθήνα: Αρμός 2012.

Θανόπουλος, Γ. Ι., Ελληνική λαϊκή ποίηση. Από το δημοτικό τραγούδι στη σύγχρονη έντυπη και ηλεκτρονική λαϊκή ποίηση, Αθήνα: Ηρόδοτος 2014.

Καπλάνογλου, Μ., Κόκκινη κλωστή κλωσμένη. Λαϊκά παραμύθια και αφηγητές του Αιγαίου, φωτ. Ν. Οικονομόπουλος, Αθήνα: Υπουργείο Αιγαίου, ΚΕ.ΜΕΛ.ΚΑ & Πατάκης 2004.

Καπλάνογλου, Μ., Παραμύθι και αφήγηση στην Ελλάδα, Αθήνα: Πατάκης 2002.

Κοταρίδης, Ν. Γ. (επιμ.), Ρεμπέτες και ρεμπέτικο τραγούδι, Αθήνα: Πλέθρον 2007.

Κυριακίδης Στ., Ελληνική λαογραφία. Μέρος Α’ Τα μνημεία του λόγου, Αθήνα: Ακαδημία Αθηνών 1922.

Κυριακίδης Στ., Το δημοτικό τραγούδι, Αθήνα: Ερμής 1990.

Κυριακίδου-Νέστορος, Α., Η θεωρία της ελληνικής λαογραφίας, Αθήνα: Μωραίτης 1978.

Λουκάτος, Δ. Σ., Εισαγωγή στην ελληνική λαογραφία, Αθήνα: ΜΙΕΤ 1992. (σελ. 93-162)

Λουκάτος, Δ. Σ., Νεοελληνικοί παροιμιόμυθοι, Αθήνα: Ερμής 1978.

Λυδάκη, Α., Ίσκιοι κι αλαφροϊσκιωτοι. Λαϊκός λόγος και πολιτισμικές σημασίες, Αθήνα: Ελληνικά Γράμματα 2003.

Μαρτινίδης, Π., Συνηγορία της παραλογοτεχνίας, Αθήνα: Πολύτυπο 1982.

Μέγας, Γ.Α., Το ελληνικό παραμύθι. Αναλυτικός κατάλογος τύπων και παραλλαγών κατά το σύστημα Aarne-Thomson (FFC184), Τεύχος πρώτον: Μύθοι ζώων, (Γεωργίου Μέγα Κατάλογος Ελληνικών Παραμυθιών-1), Αθήνα: Ακαδημία Αθηνών 1978.

Μερακλής, Μ.Γ., Ελληνική λαογραφία, Αθήνα: Οδυσσέας 2004. (σελ. 283-369)

Μερακλής, Μ.Γ., Έντεχνος λαϊκός λόγος. Κείμενα και κριτική του νεοελληνικού λόγου, Αθήνα: Καρδαμίτσας 2007.

Μερακλής, Μ.Γ., Ευτράπελες διηγήσεις: το κοινωνικό τους περιεχόμενο,Αθήνα: Εστία 1980.

Μπαρτ, Ρ., Μυθολογίες (μετ. Κ. Χατζηδήμου και Ι. Ράλλη), Αθήνα: Ράππας 1979.

Ντερριντά, Ζ., Περί γραμματολογίας (μετ. Κ. Παπαγιώργης), Αθήνα: Γνώση 1990.

Πολίτης, Α., Η ανακάλυψη των ελληνικών δημοτικών τραγουδιών, Αθήνα: Θεμέλιο 1999.

Πολίτης, Α., Το δημοτικό τραγούδι, Πανεπιστημιακές Εκδόσεις Κρήτης 2010.

Πολίτης, Ν. Γ., «Δημώδεις κοσμογονικοί μύθοι», Λαογραφικά Σύμμεικτα, τόμος 2ος (1921), σσ. 77-109.

Πολίτης, Ν. Γ., Εκλογαί από τα τραγούδια του Ελληνικού λαού, Αθήνα: Τυπογραφείον «Εστία» 1914.

Πολίτης, Ν. Γ., Μελέται περί του βίου και της γλώσσης του ελληνικού λαού: Παραδόσεις, Αθήνα: Μαρασλή 1904.

Πολίτης, Ν. Γ., Μελέται περί του βίου και της γλώσσης του ελληνικού λαού: Παροιμίαι, τ. 1., Αθήνα: Μαρασλή 1902.

Πούχνερ, Β & Χοτζάκογλου, Α., Χίλια χρόνια θέατρο σκιών στην Ανατολική Μεσόγειο και τη Χερσόνησο του Αίμου. Από τον Αραβικό στον Ελληνικό Καραγκιόζη, Αθήνα: Ηρόδοτος 2022.

Σηφάκης, Γ.Μ., Το δημοτικό τραγούδι, Ηράκλειο: Πανεπιστημιακές Εκδόσεις Κρήτης 1988.

Χατζητάκη-Καψωμένου. Χ., Θησαυρός νεοελληνικών αινιγμάτων, Κρήτη: Πανεπιστημιακές Εκδόσεις Κρήτης 2009.